مولانا فاروقی، امام جمعه اهل سنت بیرجند در خطبه های نماز جمعه (27 دی 1392) در ابتدا ماه ربیع الاول را ماهی دانستند که از جمله اتفاقات این ماه ولادت، هجرت و وفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) است و این را می توان جزء معجزات و خصوصیات نبی اکرم (صلی الله علیه وسلم) تلقی نمود.
مولانا فاروقی به ولادت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) اشاره نموده و فرمودند: اگر زندگانی پیامبر بزرگوار اسلام (صلی الله علیه وسلم) را مورد بررسی قرار دهیم در فکر بشر نمی گنجد. نبی اکرم(صلی الله علیه وسلم) در زمانی چشم به جهان می گشاید که در همه جا سیاهی، ظلم و جور به اوج خود رسیده بود. صفا، صمیمیت و دوستی در حد صفر بود، طوق بردگی قیصر و کسرا به وضوح دیده می شد، دختران را جلوی چشم مادرانشان زنده به گور می کردند، ظاهر و باطن جهان در ناآرامی می سوخت، بی نظمی و بی دینی روح جهان را خسته کرده بود، ایثار و فداکاری و تفکر از همگان سلب شده بود، هیچ قدرتی نبود که به درستی عدالت را اجرا نماید و هر کسی را به جزای اعمالش برساند. مردم حبشه در آتش بتها می سوختند. مردم ایران زرتشتیان، کشیشان را به تمسخر گرفته بودند، اعراب هم که در تقاطع زورگویان به سر می بردند هر از چند گاهی مورد هجوم و غارت دیگران قرار می گرفتند.
امام جمعه اهل سنت بیرجند در ادامه سخنانشان به نبوت پیامبران اشاره نمودند و گفتند: پیامبران از ابتدای تولد مورد آزمایشات الهی قرار می گرفتند که از آن جمله اینکه در ابتدای تولد پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) واقعاتی شگرف در دنیا ایجاد شد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) از سنین کودکی مورد آزمایشات مختلف قرار می گیرند. خداوند متعال ایشان را برای رحمت به جهانیان آماده می کند و در 40سالگی به پیامبری مبعوث می گرداند. آزمایشات بعد از بعثت بسیار سخت تر از قبل بود. وقتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) سوال شد که چه کسی امتحانش از همه بیشتر و سختتر است؟ فرمودند: انبیاء. سپس سوال شد که بعد از ایشان چه کسی؟ فرمودند: بعد از ایشان هر کسی مقام و منزلتش در نزد خدا بیشتر باشد و به میزان دیانت و تقوا، امتحانش نیز دشوارتر و سخت تر است. وقتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) در دارالارقم مشغول عبادت هستند پرودگار امر می کند که ای پیامبر آنچه که به تو دستور داده شده علنی کن و از مشرکین اعراض کن. پیامبر (صلی الله علیه وسلم) طبق دستور خداوند بر کوه صفا بالا می روند و مردم را فرا خوانده و به سوی اسلام دعوت می دهند.
مولانا فاروقی در ادامه به مرحله دوم امر الهی اشاره نموده و فرمودند: خداوند متعال دستور می دهد: ای پیامبر از خویشاوندانت شروع کن و آنها را بیم و اندرز بده. ایشان همه را جمع می کنند و قسم یاد می کنند اگر من به فرض مثال به کسی دروغ گفته باشم اما به شما دروغ نمی گویم و اعلام رسالت کرده، دعوت به اسلام می نمایند. ابوجهل که تحملش را از دست می دهد قصد می کند تا فردای آن روز سنگی بزرگ برداشته و در حالت سجده بر سر پیامبر بکوبد تا همه همدستان او از دست محمد (آنها را) راحت شوند. قریشیان این فکر او را تایید می کنند و او را بر انجام این فکر تشویقش می کنند. روز بعد که فرا می رسد پیامبر (صلی الله علیه وسلم) طبق معمول سر بر سجده گذاشتند. ابوجهل سنگ را برمی دارد و به طرف پیامبر می رود. همین که به نزدیک پیامبر می رسد سنگ را می اندازد و فرار می کند. مشرکین که او را می دیدند پرسیدند چه شد که نقشه ات را اجرا نکردی؟ می گوید: وقتی نزدیک پیامبر رسیدم یک شتر بسیار عظیم دیدم که دهانش را باز کرده و می خواهد من را ببلعد. پس من هم فرار کردم.
مدیر حوزه علمیه الصدیق بیرجند در بخش دیگری از سخنانشان به شجاعت یاران و اصحاب پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) اشاره نموده و خاطرنشان کردند: صحابه پیامبر انواع سختیها را تحمل کردند اما از دین برنگشتند. به عنوان مثال حضرت بلال (رضی الله عنه) با وجود شکنجه های فراوان، از دین اسلام برنگشت تا اینکه حضرت ابوبکر صدیق (رضی الله عنه) با مال خویش حضرت بلال و دیگر بردگانِ در رنج و شکنجه را خریده و آزاد کردند و اینگونه بود که هر کدام از اصحاب بزرگوار پیامبر اکرم در راه خدا به گونه ای جانفشانی می نمودند.
امام جمعه اهل سنت بیرجند در بخش پایانی سخنانش به سفر پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) به طائف اشاره نمودند و اظهار داشتند: پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) برای تبلیغ دین به شهر طائف رفتند. مردم طائف به جای پذیرفتن دعوت اسلام، حتی لحظه ای به آن حضرت- صلی الله علیه وسلم- فرصت ندادند که توقف نمایند، بلکه ایشان را از شهر بیرون نموده و سنگباران کردند. اما پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) به جای نفرین، از عاجزی خویش نزد خدا شکایت می کنند و از پروردگار برای این قوم دعای هدایت می نمایند.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی مسجدالنبی (با اندکی دخل و تصرف)