سیاست یهودی‏سازی اراضی مقدسه و راه‏های مقابله با آن

تحقیقات مختلف نشان می‏دهد که حرکت صهیونیسم با به کارگیری طرق مختلف سعی در وارد شدن به اماکن مقدسه دارد. از جمله این فعالیت‏ها می‏توان به تلاش‏های دولت اسرائیل جهت تغییر نام‏های عربی اماکن مقدسه و تبدیل آن به نام‏های عبری و در نهایت یهودی‏سازی آن اشاره کرد.

در جدیدترین طرح یهودی‏‏سازی اماکن اسلامی در فلسطین، “بنیامین نتانیاهو”، نخست وزیر اسرائیل،  اعلام نمود که حرم ابراهیمی در “الخلیل” و مسجد بلال بن رباح رضی الله عنه در “بیت‏لحم” به لیست موسوم به “اماکن مقدسه اسرائیل” که باید برای حفاظت و پیشرفت آن اهتمام ورزیده شود اضافه گردید. همچنین لیست دیگری نیز وجود دارد که هنوز تکمیل نشده است که قرار است قبر سیدنا یوسف علیه السلام در مدینه نابلس در این لیست جای گیرد.
می‏توان گفت که سیاست‏های صهیونیسم و اسرائیل در یهودی‏سازی مقدسات اسلامی فلسطین طرح جدیدی نیست بلکه در اولین کنفرانس صهیونیستی سال 1897 در شهر “بازل” سویس، ماده‏های اولیه آن پایه‏ریزی شد.
تحقیقات مختلف نشان می‏دهد که حرکت صهیونیسم با به کارگیری طرق مختلف سعی در وارد شدن به اماکن مقدسه دارد. از جمله این فعالیت‏ها می‏توان به تلاش‏های دولت اسرائیل جهت تغییر نام‏های عربی اماکن مقدسه و تبدیل آن به نام‏های عبری و در نهایت یهودی‏سازی آن اشاره کرد. سال‏های نخست از دهه هشتاد قرن 19 را می‏توان نقطه آغازین ورود صهیونیسم به فلسطین و تغییر اسمای برخی از روستاها برشمرد. ساخت شهرک صهیونیستی در شمال شهر “صفد” در الجلیل فلسطین در این سال‏ها در اراضی روستای “جاعونه” و نام‏گذاری آن به اسم عبری “روشبیتا”.
رژیم صهیونیستی اقدام به تشکیل کابینه‏ای متشکل از 24 کارشناس نموده که وظیفه آنها  نام‏گذاری شهرک‏های صهیونیستی ساخته شده در اراضی فلسطین است. تا سال 1948، که سال تشکیل اسرائیل است، صهیونیست‏ها موفق به تغییر نام 216 مکان از اراضی فلسطین شدند.

سیاست یهودی‏سازی مقدسات بعد از سال 1948
“دیوید بن غورون (غوریون)”، اولین نخست‏وزیر اسرائیل، کابینه مذکور (تغییر اسامی اراضی مقدسه) را به دفتر و کابینه دولتی خویش منظم ساخت که نتیجه آن تغییر 560 نام اماکن عربی به نام‏های عبری تا سال 1953 بود.
از اقدامات دولت اسرائیل در این زمینه می‏توان به موارد ذیل اشاره داشت:
1ـ منحل ساختن مجلس اعلاء اسلامی و کمیته اوقاف اسلامی.
2ـ وضع قوانینی ظالمانه برای سیطره بر اراضی فلسطین از جمله “قانون املاک غائبین” که از طریق آن اسرائیل موقوفات فلسطیین را تصاحب کرد.
3ـ تشکیل کادر توسعه اسرائیل که از طریق خرید اراضی موقوفه (وقفی) آنها را تصاحب می‏کرد، و به این ترتیب بیشترین اراضی وقفی به ملکیت این کادر درآمد.
4ـ در سال 1953حکومت اسرائیل قانونی وضع کرد که به وسیله آن همه معاملات و خریدهای اراضی موقوفه را برای کادر توسعه موجه و قانونی قلمداد کند، و این کارها در جهت قانونی‏سازی مصادره املاک و اوقاف اسلامی انجام می‏گرفت، و در خلال مدتی کوتاه- بین سال‏های 1948تا 1967- حکومت اسرائیل موفق به تخریب 130 مسجد در مناطق تحت سیطره خود شد. این مساجد تقریباً 41/5% مساجد داخل خط سبز بودند که بعد از تخریب آنها، عدد مساجد به 313 رسید.
از جمله اقداماتی که دولت اسرائیل جهت یهودی‏سازی مقدسات انجام داد، حمله گسترده این رژیم اشغالگر به مقابر و تبدیل مساجد به موزه و مکان‏های لهو و لعب است.
از آن جمله است تبدیل مساجد “بئرالسبع” و “صفد” به موزه آثار باستانی و تبدیل مسجد روستای “قیساریه” در اطراف “حیفاگ به شراب‏خانه‏ای برای جوانان یهود. همچنین تبدیل مسجد “ظاهرالعمر” در شهر “طبریه” در الجلیل به رستوران، و تبدیل مسجد روستای “عین” در نزدیکی شهر حیفا به رقاص‏خانه (رقاصه‏خانه‏ای شبانه). همچنین در شهر حیفا ارتش اسرائیل “قبرستان استقلال” را تبدیل به محله‏ی یهودی‏نشین نمود.
همچنین تلاش‏های گسترده‏ای از سوی دولت اسرائیل از دهه هفتاد به بعد برای تخریب قبرستان روستای “بلدالشیخ”، در جنوب شرقی حیفا بر دامنه کوه “الکرمل”- که قبر مجاهد بزرگ عزالدین قسام در آن است- انجام گرفته است. (عزالدین قسام موسس قیام بزرگ و انقلاب فلسطین در سال 1936است.)
اسرائیل علاوه از این همچنین اقدام به تخریب بسیاری از مقابر مسلمین در “عکا”، “یافا” و دیگر مناطق نموده و سعی بر یهودی‏سازی این مناطق دارد.
اضافه بر تخریب مقابر، دولت اسرائیل از سال 1948 مساجدی را که در داخل خط سبز موفق به تخریب آن نشده را تبدیل به عبادتگاه‏های یهودی نموده است.
تحقیقات نشان می‏دهد که نیروهای اسرائیلی علاوه از 14 مسجدی که در این منطقه آنها را تبدیل به کنیسه یهودی کرده‏اند، 19 مسجد دیگر را تبدیل به قمارخانه، رستوران و حتی محلی برای نگهداری خوک‏ها کرده و از ورود مسلمانان در آنها برای عبادت جلوگیری کرده‏اند و این آمار تنها مشتی نمونه خروار است و امثال آن بسیار یافت می‏شود.
از جمله مساجدی که مورد تجاوز رژیم صهیونیستی قرار گرفته می‏توان به مسجد روستای “البصه”، مسجد روستای “عین زیتون” در اطراف شهر صفد اشاره داشت. همچنین پنجاه مسجد دیگر که ممنوع‏الورود شده و تعداد دیگر که در شرف تخریب قرار دارند را به جنایات این رژیم باید افزود.

سیاست یهودی‏سازی مقدسات اسلامی بعد از سال 1967
بعد از اشغال غزه در سال 1967 توسط نیروهای صهیونیسم، اسرائیل همواره در صدد از بین بردن و یهودی‏سازی اماکن متعلق به عرب‏های مسلمان و مسیحی بوده است. در طول این 40 سال، تجاوزهای بسیاری بر مسجدالاقصی و حرم ابراهیمی در شهر الجلیل صورت گرفته است، که از بارزترین آنها آتش زدن مسجدالاقصی در سال 1969 و کشتار در حرم ابراهیمی به سال 1994 است.
از سال 1967 همه دولت‏های اسرائیلی سیاست‏های یهودی‏سازی خود را متوجه شهر “الخلیل” و “قدس” کرده و هنوز هم برای تغییر مقدسات این دو شهر برنامه‏هایی در دست اجرا دارند.
تحقیقات نشان می‏دهد که همه این برنامه‏ها در راستای یهودی‏سازی کامل در این شهر انجام می‏گیرد و با توجه به فعالیت‏ها و تجاوزات اسرائیل بر قدس در سال جاری(2010) و استهداف مستقیم مسجدالاقصی و کنیسه “القیامة” و شهر قدیم (قدس) دیگر جایی برای شک و تردید یا انکار شیطنت‏های دولت اسرائیل باقی نمی‏ماند.
دولت نتانیاهو سعی دارد، در قالب پروژه‏های ساخت و ساز و نوسازی، دست به تغییر آثار اسلامی و مسیحی زده و آثار عربی را در شهر قدس از بین ببرد. همچنین فعالیت‏های دولت اسرائیل حرم ابراهیمی را شدیداً مورد تهدید قرار می‏دهد. از سال 1968حرم ابراهیمی همواره مورد تجاوز قرار گرفته است. در 22 نوامبر 1968 فرمانده لشکر اسرائیل در کناره غربی دستور داد تا حرم ابراهیمی شبانه برای شهرک‏نشینان صهیونیسم باز شود.
در 23 دسامبر 1968ارتش اسرائیل قسمتی از حرم ابراهیمی را منهدم کرده و نماز یهودی را در آن اقامه کردند، در اولین روز ماه نوامبر 1970 رسائلی یهودی به داخل حرم انتقال یافته و ساخت قسمتی از حرم را به ساخت و طرح یهودی مبدل ساخته‏اند. همچنین در یکم ماه نوامبر سال 1972 از ورود مسلمانان به برخی مناطق جلوگیری و آن را به یهودیان اختصاص داد.
در نهم ماه سپتامبر 1980 دولت اسرائیل برنامه‏ای برای کنترل اوقات نماز به اجرا درآورد.
نیروهای اسرائیلی در بیست و هشتم ژانویه 1989 به حرم ابراهیمی حمله، موجودات آن را به غارت بردند. در پنجم ماه ژانویه 1990 دولت اسرائیل اقدام به تاسیس مدرسه‏ای یهودی در یکی از اجزای حرم ابراهیمی نمود.
در بیست و پنجم فوریه سال 1994 روز جمعه، “باروخ گلدشتین”، تروریست بزرگ اسرائیلی،  دست به کشتار نمازگزاران حرم ابراهیمی زد؛ این فاجعه منجر به کشته شدن 30 تن از نمازگزاران و مجروح شدن دهها تن دیگر گردید.
اسرائیل تنها به این جنایات اکتفا نکرد، بلکه بنیامین نتانیاهو، نخست‏وزیر اسرائیل، در تاریخ 2010/2/21 دستوری مبنی بر منضم شدن حرم ابراهیمی به لیست آثار فرهنگی اسرائیل صادر کرد.

راههای مواجهه با یهودی‏سازی مقدسات اسلامی
بعد از برشمردن سیاست اسرائیلی در قبال مقدسات اسلامی در فلسطین، که منجر به منهدم شدن دهها مسجد از سال 1948 و تغییر اسامی اماکن مقدسه گردیده و همچنین تلاش‏های دولتمردان اسرائیلی برای یهودی‏سازی باقی مانده اماکن مقدسه خصوصاً در دو شهر “قدس” و “الخلیل”، لازم است که هرچه سریعتر جامعه اسلامی، اعم از عرب و عجم، برای حمایت مقدسات اسلامی در فلسطین دست به اقدامات و کمک‏های مادی و… که حتی‏الامکان به تناسب حجم فعالیت‏های اسرائیل در اراضی مقدسه باشد بزنند. در این میان همچنین اهمیت یکصدا بودن کشورهای عربی و اسلامی خطرات سیاست‏های اسرائیلی مذکور و مطالبه ارگان‏ها، سازمان‏های بین‏المللی مربوطه برای فشار آوردن به دولت اسرائیل و صدور قطعنامه‏های بین‏المللی ضد اسرائیل و در حمایت از مقدسات فلسطین بر کسی پوشیده نیست.