پاگواجه ۆ مولوی شمے خیرلوٹاَنت، شما را شه علماوانُ گهترێن گموار گیرَ نهیَیت. آ که رۆچے پنچ گَشت پشت سرَ اِش نمازَ وانت ۆ آ په شمے رکّگا شه جهندما جهدَ کننت ۆ په شمے هدایتا دعاوَ کننت، گرد شمے دلسۆچ ۆ خێرلوٹاَنت. اێشرا زانت که شمے گرد عالم ۆ پاگواجهئان ردَ نکننت، گرد پاگواجه وتی ایمانا بهاءَ نکننت ۆ شما را گمراهی ۆ بێرانیئے نیمگا ڈێلَ نه دیَنت.
هروهدے که شه آ پاگواجهئان نێمگا که شما را آوان سرا برۆسه است، حکمے رسیت، آ حکمے ردا کرد کنت.
البت دلگوش کنِت که هر زانتکار ۆ پاگواجه شمے دلسۆچ نه یِنت، هرکس جبهئے گورا کنت ۆ لنگوٹه ۆ پاگے سرا کنت زانتکار ۆ ملائے نه ینت، من گَشت گَشتا گوَشته که هم مولوی است ۆ هم مولوی نما، هم مجاهد است ۆ هم مجاهد نما، اِێشان نیامے دگریا سرپد بیت.