یک مردے وتی چُک سفارش کُت که مرگا پَد، کوهنیں جورابے منی پادا بِدَے دلوں لوٹیت که ماں قبرا منی پادا به بیت.
وهدے که پِت مُرت و آئی ءِ جسد په شودگا چار دار ءِ سرا ایر کَنَگ بوت، چُکا وتی پِت ءِ سفارش گوں عالمے گوشت.
عالِما چُک مَکَن کُت و گوشتی: اسلام ءِ رهبند ءِ برابریا، په مُردَگا اَبید کفن ءِ گورا دیگا دگه چیز ءِ اجازت نیست انت.
بلے چُکّا باز زور جَت داں پِت ءِ سفارش ءِ سرا عَمَل به کنتِنت، آسَرا شهر ءِ پَهکیں عالِم یگجاه بوتَنت و اے بابتا گپ و ترانِش کُت، یک مزنیں جیڑه یے چِست بوت.
اے دیوان ءِ جیڑه دیما روانَت که اناگَتا یک مردے ماں همے دیوانا پُترت، آئیا پِت ءِ نمدی چُکّ ءِ دستا دات.
زَهگا وهدے که کاغذ پَچ کُت زانَگ بوت که اے نَمدی پِت ءِ سفارش نامه انت.
آئیا پت ءِ وصیّت نامه گوں توارا وَنت:
«اَے مَنی چُک، گوں اے تمامیں مال و ثروت ءِ باز یا، وباغ و گاڑیانی مُچّیا، و گوں اے درستیں کارجاهانی بازیا که منا هست انت، گِندے که یک کوهنیں جورابے بَرَگ ءِ اجازت منا نیست انت.
هژّار به بَے یک روچے تو هم مرگ ءِ اشترا جمباز بَے!
ترا هم نَیلَنت که چه یک کفنے گیشتر به بَرَے.
گُڑا به تُکش اے مالے که من په تو هِشتَگ ماں نیکیں راهاں آئیا کار به گِرَے ونیزگار و ناداریں مردمانی دستا به گِرَے، پرچاایوک چیزے که تو گوں وت قبرا بَرے تئی کار و کِرداِنت.
گالانی بزانت:
چاردار: تابوت
مَکَن کُت: منع کرد
نمدی: نامه
ایوک یا تیوک: تنها
پترت: داخل شد
✍🏻 رجانک: هَمُنتی