اِے دعا «سیدالاستغفار» بزاں استغفارانی واجه گوشگ بیت؛ یعنی په استغفار ؤ معافی لوٹگ چه اللهها اِے بهترېں دعا اِنت.
هرکس که اِے دعایا سباه یا که بېگاها گۏں دلصدق (یقین) وانت ؤ آ رۏچا یا شپا مرت، ضرور آ چه جنّتی ؤ بهشتیان بیت.
?«اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ وَأَبُوءُ لَكَ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ» (صحيح بخاري: 6323)
?اے الله! تو منی ربّ ئے، هچ معبودے بید چه تو نېست، تو منا اڈ کتگ، ؤ من تئی بندگاں ؤ من تا جاهے که توانوں تئی عهد (پیمان) ؤ عدهءِ سرایاں، چه تو پناه لۏٹاں چه آ بدیانی شرّا که من کتگنت، تئی نعمتاں وتی سرا مَنّان ؤ وتی گناهاں که په تو کتگنت منّاں(اعتراف کناں)، گڑا منا معاف بکن، پچے که گناهانی معاف کنۏک تهنا توئے.