مروچی روچگ ء ماه انت
په مومن گهترین راه انت
چه روچگ صحتا کیتن
که روچگ مومنء براه انت
چه روچگ دست کیت تقوا
گوشی که مومنء براه انت
گو اخلاصا ردیت نیکی
چو کوهی بیت اگان کاه انت
ترا تمرین دنت روچگ
که جنت چائی تئی جاه انت
ترا دنت صبر و اجری هم
که اجری بی عدد گواه انت
قبول انت آکسی روچگ
که گون جندی سراگاه انت
نکنتن هچ کسء غیبت
چه حقان مردمء ڈاه انت
چشی زانتن که خلقء حق
پرائی دوزخء چاه انت
نریچیت آبرو کسء
مه ذکرا سهب و بیگاه انت
قرانا همزمان وانیت
امیتی ربء درگاه انت
اگان جنگی گون آئی بیت
گپی اش روچگ و آه انت
نکنت زاء و زکت کسا
چشینا صومی برجاه انت
زبان و چم و گوش و لاپ
دره مان روزه همراه انت
نه ایوک لاپ و دپ روچگ
که هر عضوی همی راه انت
خدا لازم کتگ روچگ
گشی حکمتی تقواه انت
چه الله ترس و عصیان بل
گنهگار انت که روسیاه انت
بکن فکری وتی قبرء
که موت آیگ اناگاه انت
دعایی هم په راجی کن
اسیر نفس بد واه انت