رَند چہ وَزیر بِیَگا اے مَرد ھرچ بامگاھا کہ چِست بوت، کِلیدانی زُرتَنت ؤ وتی پیسَریں لوگِ دپا پَچی کُت، ؤ یک اَدارے وتی شْوانگیِ لوگا مَنت.
رَندا چہ اودا پاد آتک ؤ اَمیرِ گْورا شُت.
بادشاھا حال رَسِت کہ وزیر ھرچ روچا یک تنھائیں جاھے مان پُتریت ؤ کَسے ھم اے چیزِ رازا سَرپد نَھِنت.
بادشاھا لوٹِت بزاں کہ اے لوگا چے ھَستِنت؟
یک روچے وزیرِ پَدا کَپت ؤ ھما لوگا مان بوت.
دیتی کہ وزیرا وتی شوانگیِ گُد گْورا ؤ شوانگیِ لَٹ ماں دستا ؤ شوانگیِ تواری بُندات کُت.
بادشاھا گوشت: اَے وزیر اے چہ حالتے کہ من گندگایاں؟!
وزیرا گوشت: واجہ من ھر روچ ادا کایاں داں وتی پیسریگیں زمانگا مشموشاں ؤ رَدیں راھے مرَواں!!
چِیا کہ ھر کسے وتی آ دَور ؤ زمانگا یاد بکنت کہ نادار ؤ ناتَوان بوتَگ، ھَزگاری ؤ سیٹیِ زمانگا چہ تچکیں راھا نہ لَکُشیت!! گسر نبیت!
بادشاھا وتی بادشاھیِ مُندریک چہ دستا دَر کُت ؤ وَزیرِ دستا دات ؤ گوشتی: داں اے وھدی تو وزیرے بوتَگے چہ اِدؤ پَد تو بادشاھَے.
اللہ پاک ماں سورہ فاطرِ پنچُمی آیتا گوشیت: بزاں دُگنیاءِ زندگی شمارا بازی مدَنت اِنت( فریب مدَنت).
✍?رجانکار: ھَمُنْتِی