هریکے چه «حرام» ؤ »حلالا» انسانِ زندگیِ توکا بازیں تأثیرے هست اِنت، اگه انسانِ ورگ ؤ نوشگ ؤ پوشگ چه حلالا ببنت ؤ چه حلالیں رزق ؤ روزیگا به رُدِیت ؤ مزن ببیت، گڑا آ وهدی مَں وتی زندگیا په عبادت ؤ بندگیا توفیقی رسیت ؤ دینِ سرا استقامت کنت ؤ چه گناه ؤ نافرمانیا وتا دیر داریت ؤ برعکس اگه انسانِ ورگ ؤ نوشگ ؤ پوشگ ؤ سرپناهی چه حراما ببیت، باز بدیں تأثیر مَں آئیِ زندگیا کئیت ؤ آئیِ عبادت ؤ بندگیِ اللهِ بارگاها قبول نبنت و انچو که پیغمبرصلیاللهعلیهوسلمِ حدیث اِنت:
آخر زمانا بازیں مردمے چه دیر ؤ دراجیں ملکاں ؤ چه دنیایِ کرّ ؤ گوراں سفر کننت ؤ راهِ سکّی ؤ مشکلاں پُجّ اَنت ؤ په اللهِ لوگِ زیارتا کاینت ؤ حج کننت ؤ گوں آه ناله ؤ پریاتا اللهِ لوگا طواف کننت، بلے اللهِ پاک آیانی حج ؤ آه ؤ نالهیاں قبول نکنت.
صحابیاں په هیرانیا جست کت: چے واستا؟
واجه ها فرمائینت: پمشا که آیانی ورگ ؤ پوشگ ؤ سرپناه چه حراما اِنت. اِشیا بزانِت که الله تعالی پاکیں ذاتے ؤ بغیر چه پاکیا دگه چیز قبول نکنت. «إن الله طیب ؤ لایقبل إلا طیبا».
اِے زمانگا بازیں مردمے په ججا رونت، بلے به جاه اِشیا که چه وتی پیسریگیں زندگیا پشیمان ببنت ؤ چه وتی کتگیں کاراں توبه بکننت ؤ پاک ؤ صاف چهر بکننت، اپسوز اِنت که گوں صد چندانیں سرکشّیا چَهر کننت.
سرچمگ: خطبات سربازی
رجانکار: عبیدالله فیروزی