واجہ مولانا عبدالحمیدءَ گوں اشاره پہ امام حسین رضیاللهعنه، ءِ قیام/جُنزءَ، «کربلا»ءِ پیشامد/ واقعاتی بیات کت اَنت.
پہ سنیآنلاینءِ هالکاریءَ شیخالاسلام مولانا عبدالحمیدءَ ماں زاهدانءِ جمعهءِ نماز وانوکانی دیوانءَ (1 آبان 1394/ 21 اکتوبر 2015)ءَ گوں اشاره پہ امام حسینءِ قیام و جُنزءَ گوشتی: امام حسن و امام حسین رضیاللهعنهما، حضرت علی و فاطمهءِ زهگ و پیغمبر صلیاللهعلیهوسلمءِ نماسگ اَنت. پیغمبر صلیالله علیهوسلمءَ گوں حضرت حسن و حسینءَ سک باز دوستی هست اَت.
واجہءَ گیش کت: یک روچے پیغمبر صلیالله علیهوسلمءَ حضرت حسین بغلءَ کت و گوشتی: اے منی زهگ سید و واجهے، الله تعالی اشیءِ سببءَ مسلمانانی دو گروهءِ میانجینءَ و درمیانءَ صلح و وشّی کاریت و انچو بوت، وهدے کہ حضرت علی رضیاللهعنه، ءِ شهادتءَ رند، مسلمانانی حکومت حضرت حسنءِ دستءَ کپت گوں حضرت معاویهءَ سُهلی کت و مسلمانانی دو گروهءِ در میانءَ وشی آرت.
زاهدانءِ جمعهءِ پیشنمازءَ گوشت: حضرت حسن و حسین پیغمبر صلیالله علیهوسلمءَ سک دوست اتنت. اے دوئیں واجہ ماں وتی زندگی، اخلاق و رپتارءَ گوں وتی واجهیں پت و پیغمبر صلیالله علیهوسلمءِ خاندانءَ سک مشابه اتنت. اشاں دلیری، بهادری، خدا ترسی ، مزندلی، اخلاق و رپتار چہ پیغمبر صلیالله علیهوسلمءَ و حضرت علی و فاطمهءَ پیشگ/ارث برتگ اَت.
دارالعلوم زاهدانءِ کارمسترا دیمءَ واقعه کربلاءِ لهتے بهر بیان کت و گوشتی: وهدے کہ مسلمانانی دین، سرنوشت، یک نااَهل، نازانت، نالائک و سست ایں انسانے دستءَ کپت، حضرت حسین ءَ زانت کہ اگہ حالات همے وڑءَ دیمءَ بروت، آ تمامیں قربانی یے کہ صحابهءَ ماں «بدر» و «احد» ءِ پڑ/ میدان ءَ داتگ پہ هدر رو اَنت و مردمانی دین و دینداری برباد بیت، گڑا پہ دینءِ حفاظتءَ قیامی کت و جاهی جت.
واجہءَ گوشت: وهدے کہ حضرت حسین کربلاءِ میدانءَ رست، سهیگ بوت کہ کوفهءِ مردم، و آیاں کہ گوں آئیءَ بیعتاش کرتگ ات، وتی بیعتاش پروشتگ و حضرت مسلم بن عقیل آئیءِ قاصدش شهید کرتگ و لوٹ اَنت کہ گوں امام حسینءَ مقابله بکن اَنت، گڑا امام حسینءَ اجازه لوٹ ات کہ آئیءَ اجازه بدینت، بروت گوں یزیدءَ مشوره بکنت یا کہ بِلّ اَنتی گوں وتی یاراں دیم پہ مدینہءَ پچ بہ تریت، بلے آیاں هیچ یکے چہ اے دوئیں لوٹاں/ درخواستاں پوره نکت اَنت و گوشتش: تو باید تسلیم ببئے! امام حسینءَ تسلیم بیگ پہ وت چمجهلی و ذلّتے زانت و گهتری زانت کہ گوں آیاں جنگ بکنت و شهید بہ بیت.
مولانا عبدالحمیدءَ گوشت: یزیدیاں ماں کربلاءِ میدانءَ پہ امام حسین و آئیءِ بیل و یاراں انچیں ظلم و جنایت کت کہ زبان چہ آیانی بیان کنگءَ عاجز اِنت و سُچیت. بلے آیاں کہ امام حسین و آئیءِ یاراش شهید کت اَنت، پہ ذلت و خواری مُرت اَنت. عبیداللهبنزیاد و شمر و… پہ وتی هدف و مقصدءَ نہ رست اَنت. ذلیل و وار بوت انت، یزید هں کہ بازیں ظلمے کتی و واقعه «کربلا» و «حرّه» بدترین اَنت، جوانی عمرءَ گوں سکیں نادراهی یے دپ کپت و چہ دنیا شت.اے اللهءِ سنت اِنت آیاں کہ پہ وتی قدرت و دنیاءَ، بے میارانی هونءَ ریچانت، و ظلم و بے عدالتی کن اَنت، هچبر پہ وتی شومّیں مقصدان نہ رس اَنت.
زاهدانءِ جمعهءِ پیشنمازءَ گوشت: امام حسینءَ ذلّت و چمجَهلی تحمل کت نکت، دلیری مرکی چہ اسارت و تسلیم بیگءَ گچین کت. امام حسینءَ گوں وتی جنزءَ، امت یاد دات که عزّتءَ، پہ واری و ذلتءَ گچین بکنت.
مئے زمانگءَ هں بازینے حسینی یا یزیدی انت
واجہ مولانا عبدالحمیدءَ ماں زاهدانءِ جمعهءِ نمازءِ دیوانءَ گوشت: مرچی بازینے چہ انساناں «یزیدی» و «بازینے» حسینی اَنت؛ آ کہ پہ وتی قدرتءِ دستءَ آراگءَ پہ ظلم وجنایتءَ دست جن اَنت، هونءِ ریچ اَنت، عدالتءَ لگتمال کناَنت، نیکیں مردم و خداترسانءَ گار و بیگواه کن اَنت، اے یزیدءِ راهءَ اَنت، بلے آ کہ سنت و پیغمبر صلیالله علیهوسلم، صحابه و اهلبیتءِ روش و طریقہءَ رند گیری کن اَنت ، آ واکی «حسینی» اَنت.
زاهدانءِ جمعهءِ پیشنمازءَ گوشت: اے کہ ما وتءَ را پہ آ بزرگاں هورترین ایں و وت «علوی»، «عمری»، «عثمانی» و «حسینی» بگوش اِیں، هچ دردے دوا نکنت، بلکیں باید آ بزرگانی سیرت و رپتارءَ وتی زندگیءَ بیار اِیں، آ کہ پیغمبر صلیالله علیهوسلمءِ سنتءَ رندگیری کن اَنت، پہ عدالت و انصافءَ کوشش کن اَنت و گوں ظلم و بے عدالتیءَ جنگ دینت، آ پہ پیغمبر صلیالله علیهوسلم، و اهلبیتءَ نزّیکتر اَنت.
زاهدانءِ جمعهءِ پیشنمازءَ گڈسرءَ گوشت: صحابه و اهلبیتءَ تهنا آیانی شهادت و بیگءِ روچءَ یاد مکنایں، بلکیں سالءِ دراجیءَ باید آیانی ذکر و یات کنگ بہ بیت، آیانی کردار مئے زندگیءِ نمونہ بہ بیت. هما پیم کہ صحابه و اهلبیتءِ بزرگاں وتی تپاکی و براتی جاه آرت و گوں وت دوستی اش هست اَت، مرچی هں باید شیعه و سنی گوں وت دوستی بکن اَنت و اے تپاکی و براتیءَ جاه بیار اَنت و یکّادگرءِ حقءَ بدینت.